Lytte Verstraete (17) haar eerste Roeland-ervaring was in 2017. Ze nam deel aan het kamp Junior Frans in Flône. “Voor ik aan mijn Roeland-avontuur begon, had ik een beetje schrik dat mijn Franse kennis niet voldoende zou zijn. Achteraf gezien bleek dat allemaal goed mee te vallen. Tijdens het kamp deed ik mijn best om zoveel mogelijk Frans te spreken. Ik merkte naar het einde toe dat ik heel wat bijgeleerd had.” Na die ervaring ging Lytte nog vier keer mee op kamp in Bure. “Het waren werkelijk de beste kampen van mijn leven”, vertelt ze enthousiast.
Van trouwe deelnemer tot enthousiaste vrijwilliger
Toen Lytte te oud werd om opnieuw naar Bure terug te keren, besloot ze om ook Marche-en-Famenne een kans te geven. “Hoewel ik nog als deelnemer mee kon gaan, besloot ik toch om een opleiding animator te volgen en deel uit te maken van het team”, zegt ze. “Dat was een goede beslissing!”
Na vier kampen mee te werken als vrijwilliger, wilde Lytte nog eens zelf op kamp. Ze was op zoek naar een minder traditioneel kamp, geschikt voor oudere deelnemers en vol verrassingen. “Ik nam contact op met Jérémie, Projectcoördinator Frans 12+ en begeleider bij Roeland. Hij vertelde me over ‘France Itinérante.”
France Itinérante
“Voordat ik vertrok, wist ik niet wat ik kon verwachten”, geeft Lytte toe. “Ik voelde me altijd op mijn gemak bij Roeland, maar ik was nog steeds erg nieuwsgierig. Elke kampdag had verschillende activiteiten voor ons in petto. Het was echt super leuk.” Op dit kamp krijgen de deelnemers wat meer vrijheid. “Het was fijn om het vertrouwen van Jérémie te krijgen, om sommige activiteiten alleen of in kleine groepjes te doen”, vertelt ze.
“France ltinérante was een buitengewone ervaring. In het begin was iedereen wat verlegen, maar we bloeiden allemaal al snel open en werden een hechte groep”, vertelt Lytte. “Bij de kennismakingsspelletjes waren we erg gemotiveerd om er een goede start van te maken. Daarna vertrokken we richting de eerste stop: Platier d’Oye. Daar maakten we een strandwandeling en aten we onze picknick op.” De sfeer zat dus zeker goed.
Op avontuur: van Calais tot Le Touquet
“Onder leiding van Jérémie raakten we tweemaal de weg kwijt, maar dat voegde alleen maar meer spanning toe aan onze avonturen”, vertelt Lytte al lachend. “Daarna verbleven we twee nachten in een jeugdherberg in Calais. We bezochten het Kantmuseum en de kathedraal van Saint-Omer. Nadien genoten we nog van een prachtige boottocht.”
“Vervolgens vertrokken we naar Boulogne-sur-Mer. Daar bezochten we het Nausicaá-aquarium en ‘s avonds aten we in een gezellig restaurant. De dag daarna gingen we naar Montreuil-sur-Mer, waar we in een oud kasteel sliepen en zelf pizza’s klaar maakten. Op de laatste dag bezochten we Le Touquet. Daarna was het alweer tijd om naar huis te gaan, wat vliegt de tijd toch voorbij!”
Het aftellen begint
“Een van de leukste dingen aan het kamp was dat we bijna elke dag van locatie veranderden en een nieuwe streek ontdekten. Dat maakte het kamp voor mij erg vernieuwend en avontuurlijk”, zegt Lytte.
“Eerlijk gezegd raad ik je aan om je in te schrijven voor een Roelandkamp, of je het nu al eens gedaan hebt of niet. Ieder jaar tel ik vol spanning af naar de start van het kamp. Het is echt de beste tijd van het jaar! Elk kamp is verrassend anders, dus wees niet bang om verschillende kampen uit te proberen. Misschien ontdek je wel een kamp dat nog beter bij je past dan het vorige!”
